( İki adet uçuş, iki gece konaklama, bir maç, bir deplasman tribünü bileti, birkaç porsiyon Akçaabat Köftesi, gezilecek-görülecek yerlere birkaç ziyaret, birkaç porsiyon tatlı-pasta, sayısını hatırlayamadığım kadar ince belli bardakta çay, birçok güzel anı )
Her yıl Galatasaray'ın bir ya da iki deplasman maçına giderim, bu yılki talihlimiz Trabzon'du.Yolculuğum "flap" arızası ile başladı neyse ki uçuştan önce fark edildi ve arıza giderildi.Uçuştan önce fark edilmeseydi şu anda Karadeniz'in derinliklerinde yan koltuktaki komşum ile "Küreselleşen Dünya'da makro ekonomik parametreler" ,"Susanna Tamaro ve edebi sakillik" ve "Hava ulaşımı ve uçak kazası istatistikleri" gibi konuları konuşuyor olabilirdim.Trabzon'da bulunduğum günler güneşli ve yağmursuz geçti, bu oldukça sürpriz bir gelişmeydi.Yazımın devamında Trabzon yolculuğumun gastronomik ve toplumsal konularına değineceğim, Trabzonspor – Galatasaray maçının teknik ve taktik konularını ele almayacağım zaten maçı takip eden günlerde onlarca programda, onlarca yorumcu tarafından konuşuldu ve yorumlandı.Hamsi ve hamsi ürünleri ile aramdaki zayıf bağlardan dolayı şehre ulaşır ulaşmaz yönümü Akçaabat'a, köftecilere çevirdim ve ünlü Akçaabat köftecisi Nihat Usta'ya ulaştım.Deniz kenarındaki masamda, dalga sesleri eşliğinde dokuz lezzetli köfteyi (bir porsiyon), nar ekşili salatayı afiyetle yedim.Lezzetli yemek, deniz, dalga sesleri üçlüsünün bünyemde yarattığı mutluluğu yazımın sonlarında ayrıntılı bir şekilde anlatacağım.Bir mutluluk haberi de 1926 yılında kurulmuş Selim Pastanesi'nden geldi, profiterol'ü gerçekten çok lezzetli ve başarılıydı, İnci Pastanesi'ni aratmadı.Uçakta iken yaşadıklarım ise Unutamadığım anılarım numara 354 ‘deki yerini aldı.(Bknz –Unutamadığım anılarım no:354)
Trabzon Paketi Hesap Özeti
Yediğim köfteler : Ömrüme katkısı (+) üç saat
Yediğim tatlılar : Ömrüme katkısı (+) beş saat
İçtiğim çaylar : Ömrüme katkısı (+) dört saat
Lokantada, çay bahçesinde, takside, otelde, müzede, ….. birçok kişi ile yaptığım kısa sohbetler : Ömrüme katkısı (+) dört gün
Stad girişinde güvenlik aramasında üzerimdeki fotoğraf makinesi yedek pillerinin (40 gr) alınmadan, Trabzon hatırası amaçlı aldığım mıknatıslı buzdolabı süsünün (10 gr) alınması : Ömrüme katkısı (-) dört saat
Unutamadığım anılarım no:354 :Trabzon – İstanbul dönüş uçağında hostesin elindeki "yirmi tl" ile tüm koridor boyunca "yirmi lira bozuğu olan varmı" diyerek parayı bozdurma çabası ( Topkapı - Esenyurt minibüs hattında bile literatürden kalkmış olan ‘ Para bozdurma eylemi'nin uçakta yaşanmış olması, olayı hafızama kaydetmeme ve her platformda anlatacak olmama sebeb oldu )
Her yıl Galatasaray'ın bir ya da iki deplasman maçına giderim, bu yılki talihlimiz Trabzon'du.Yolculuğum "flap" arızası ile başladı neyse ki uçuştan önce fark edildi ve arıza giderildi.Uçuştan önce fark edilmeseydi şu anda Karadeniz'in derinliklerinde yan koltuktaki komşum ile "Küreselleşen Dünya'da makro ekonomik parametreler" ,"Susanna Tamaro ve edebi sakillik" ve "Hava ulaşımı ve uçak kazası istatistikleri" gibi konuları konuşuyor olabilirdim.Trabzon'da bulunduğum günler güneşli ve yağmursuz geçti, bu oldukça sürpriz bir gelişmeydi.Yazımın devamında Trabzon yolculuğumun gastronomik ve toplumsal konularına değineceğim, Trabzonspor – Galatasaray maçının teknik ve taktik konularını ele almayacağım zaten maçı takip eden günlerde onlarca programda, onlarca yorumcu tarafından konuşuldu ve yorumlandı.Hamsi ve hamsi ürünleri ile aramdaki zayıf bağlardan dolayı şehre ulaşır ulaşmaz yönümü Akçaabat'a, köftecilere çevirdim ve ünlü Akçaabat köftecisi Nihat Usta'ya ulaştım.Deniz kenarındaki masamda, dalga sesleri eşliğinde dokuz lezzetli köfteyi (bir porsiyon), nar ekşili salatayı afiyetle yedim.Lezzetli yemek, deniz, dalga sesleri üçlüsünün bünyemde yarattığı mutluluğu yazımın sonlarında ayrıntılı bir şekilde anlatacağım.Bir mutluluk haberi de 1926 yılında kurulmuş Selim Pastanesi'nden geldi, profiterol'ü gerçekten çok lezzetli ve başarılıydı, İnci Pastanesi'ni aratmadı.Uçakta iken yaşadıklarım ise Unutamadığım anılarım numara 354 ‘deki yerini aldı.(Bknz –Unutamadığım anılarım no:354)
Trabzon Paketi Hesap Özeti
Yediğim köfteler : Ömrüme katkısı (+) üç saat
Yediğim tatlılar : Ömrüme katkısı (+) beş saat
İçtiğim çaylar : Ömrüme katkısı (+) dört saat
Lokantada, çay bahçesinde, takside, otelde, müzede, ….. birçok kişi ile yaptığım kısa sohbetler : Ömrüme katkısı (+) dört gün
Stad girişinde güvenlik aramasında üzerimdeki fotoğraf makinesi yedek pillerinin (40 gr) alınmadan, Trabzon hatırası amaçlı aldığım mıknatıslı buzdolabı süsünün (10 gr) alınması : Ömrüme katkısı (-) dört saat
Unutamadığım anılarım no:354 :Trabzon – İstanbul dönüş uçağında hostesin elindeki "yirmi tl" ile tüm koridor boyunca "yirmi lira bozuğu olan varmı" diyerek parayı bozdurma çabası ( Topkapı - Esenyurt minibüs hattında bile literatürden kalkmış olan ‘ Para bozdurma eylemi'nin uçakta yaşanmış olması, olayı hafızama kaydetmeme ve her platformda anlatacak olmama sebeb oldu )
